Kişinin yaneşeliığı maşer ortamında değeri olan , kudret, hesap ve özge davranış biçimlerini vüruttirdiği vetirelerin tüyönetmen.
Terbiye, önceden saptanmış esaslara için insanoğluın davranışlarında belirli vürutmeler sağlamaya yarayan planlı etkisinde bırakır sürecidir.
Terbiye; kişinin davranışlarındaki yaşantısı aracılığıyla kasıtlı olarak ve isteyerek bileğustalıkme meydana getirme sürecidir.
Görüldüğü gibi eğitimin bir çok tanılamamı dokumalabilmektedir. Fakat, günümüzde çoğunlukla tercih edilen tanılamam:
“Ferdin davranışında, kendi yaşantısı aracılığıyla ve kasıtlı olarak istenilen yönde( eğitimin ammaçlarına münasip ) bileğustalıkme meydana getirme sürecidir.” Şeklindedir.
Bu tanıma için;
· Terbiye bir vetiretir.
· Terbiye sürecinde, kişinin davranışlarının istenilen yönde bileğustalıktirilmesi ammaçlanmaktadır.
· Davranışlarındaki bileğustalıkme kasıtlı olarak gerçekleştirilmektedir.
· Terbiye sürecinde kişinin kendi yaşantıları esastır.
EĞİTİMİN SÜRECİ
Eğitimin üç asıl öğesi vardır.
1. Ammaç
2. Öğretme ve öğrenme etkinlikleri
3. Bileğerlendirmeler
Terbiye ammaçla adım atar, öğretme-öğrenme etkinlikleriyle devam paha ve yorum ile son bulur. Sürecin bu mantığı kamu kültürler dâhilin nüshadır. Ammaçların içinde ne olduğu ve öğrenme dâhilin kullanılan öğretme şekilleri kültürden kültüre için bileğustalıkebilir, ama sürecin doğası bileğustalıkmez.
Terbiye kapsamı ve tanılamamlanması açısından çok geniş bir kavramdır. Tarih süresince birşunca filozof ve eğitimci, eğitimin ne başüstüneğuna üstüne farklı farklı tanılamamlamalarda bulunmuşdolaşma. Hasetmüzde ise eğitimin kabul edilen ölçün tanılamamı şudur: Terbiye, kişinin davranışlarında kendi yaşantıları aracılığıyla kasıtlı olarak istendik davranış bileğustalıkikliği meydana getirme sürecidir. Bu tanılamamlama ekseninde eğitimin genel hatları çizilebilir. Bu tanılamamlamanın ortamında eğitime üstüne temelı önemli kavramlar vardır. Özellikle “kendi yaşantıları aracılığıyla”, “kasıtlı olarak”, “istendik davranış bileğustalıkikliği” ve “müddetç” gibi kelimeler eğitimin anne taşlarıdır.
Terbiye, anatomi dâhilin yaşam boyu devam fail bir vetiretir ve davranışlarda tadil meydana getirir. Bu davranış değişimleri ise kişinin kendi tecrübelerine dayanır. Davranış değişimleri istendik şu demek oluyor ki beklentilere ve hedeflere münasip olabileceği gibi istenmedik yönde bile vürutebilir. Terbiye sürecinin ustalıkletilmesi ise kasıtlı şu demek oluyor ki programlı ve programlı olabileceği gibi vürutigüzel bile olabilir. Kasıtlı olarak yapılan eğitime formal terbiye, vürutigüzel yapılan eğitime ise informal terbiye denir. Daha açıklayıcı bir örnek verirsek mektep, dershane, terbiye merkezleri gibi mekânlarda maruz terbiye formal; kişinin kendi çevresinden edinmiş olduğu ve planlı programlı sıfır terbiye ise informal eğitidir. Yani terbiye sadece okullardaki öğrenmelerle sınırlı bileğildir.
Terbiye Türleri
Terbiye türlerine için sınıflandırıldığında formal ve informal terbiye sarhoş olmak üzere dü tür ortaya çıkar. Formal terbiye okullarda ya da kurumlarda belirli bir maksat ve program çerçevesinde gerçekleştirilir ve bu terbiye tipinin belirli bir amacı vardır. Bu düzende terbiye süreci idari bir kadro ve eğitmenler tarafından planlanır. İnformal terbiye ise kendi kendine vüruten plansız ve programsız yapılan eğitimdir ki fert bu eğitimi sosyal çevresinden gizil olarak edilir.
Terbiye Sistemi
Terbiye, bir yöntem olarak ele alındığında ise terbiye sisteminin üç asıl ögesi bulunmaktadır: Bunlar kaynaklar, vetireler ve çıktılardır. Kaynarca; eğitimin beslendiği öğretmen, öğrenci, çatı, tesisat, maliyet, personel gibi fiziki unsurlardır. Müddetç; mektep ortamında gerçekleştirilen dersler, öğrenme yaşantıları ve öğüt aktiviteleridir. Çıktılar ise bireyde marifet, yeterlilik, izin, test payanları gibi istenilen davranış bileğustalıkiklikleridir.